پلان 1
من افسردم.این تنها کلمه ایه که می شنوم...تو داری میگی از زندگی,اما من گوش نمی دم...من فقط زل زدم به لبات...اون صورتی کم رنگ لبات...دستاتو میاری بالا و تکون می دی ,مثه یه مار زنگی,مثل موج...به دستات نگا میکنم,ایا این همون دست هاست؟رومو میکنم یه طرف دیگه,نمی دونم چی رو دارم نیگا میکنم,کلمو 90 درجه میچرخونم,اها اینجوری خطا صاف تره.
پلان 2
صبح که از خواب پامیشی,داغی داغ...تو ذهنت چسبیدن...صبح که از خواب پامیشی و میخوای خود.ارضایی کنی,چه خوابی دیدی؟تو خوابت نیم ساعت زل زده بودی به یک سوسک بزرگ...نیم ساعت...چه صحنه ارو.تیکی!ذهنت اما دیگه تورو دنبال نمی کنه...تو مریضی...ذهنت.
پلان 3
می شه تنهام بذارین؟من ادمای زیادی رو ترک کردم,بدون پشیمونی,من هیچوقت پشیمون نمی شم,هیچوقت! تنهام بذارین...تنها...من خستم,من از خودم متنفرم,میفهمی؟من نرمال نیستم,من از تو هم متنفرم.من از غذا خوردن,نفس کشیدن,ازین صدای تیک تیک ساعت دیواری لعنتی که هر 3 ساعت می خوابه,من از تکرار خستم.
پلان 4
من افسردم.من افسردم.من افسردم.من افسردم.من افسردم.من افسردم.من افسردم.من افسردم.من افسردم.من افسردم.من افسردم.من افسردم.من افسردم.من افسردم.من افسردم.من افسردم.من افسردم.من افسردم.من افسردم.من افسردم.من افسردم.من افسردم.من افسردم.من افسردم.من افسردم.من افسردم.من افسردم.من افسردم.من افسردم.من 29 بار افسردم.من 29 سال افسردم.